گیاه مرو پایا و دارای برگ ها و کاسبرگ های بزرگ و غشایی با پنج دانه نوک تیز است و دارای دانه هایی به اندازه شاهدانه و به رنگ قهوه ای است که این دانه ها به شکل سه وجهی و براق می باشند و یک وجه آن بزرگ تر است. دارای رگه هایی به رنگ قهوه ای است که از قسمت پایین منشعب شده و سرتاسر دانه را گرفته است. دانه مرو حاوی مقدار بالایی هیدروکلوئید است که به محض قرار گرفتن در آب لایه ضخیمی در اطراف دانه تشکیل می دهد. به دلیل دارا بودن موسیلاژ فراوان به عنوان لینت بخش در برطرف کننده خارش گلو و سرفه در فرمول چهارتخمه استفاده سنتی دارد. صمغ دانه مرو حاوی 32-28 درصد اسید ارونیک است که بیانگر ماهیت پلی الکترولیتی آن می باشد و دارای ویسکوزیته بالا، تنش تسلیم و رفتارشدیدا سودوپلاستیک است و از هیدروکلوئیدهای تجاری نظیر صمغ لوکاست، صمغ تارا و صمغ کنجاک بالاتر می باشد. از این صمغ می توان در صنایع غذایی، دارویی و آرایشی به عنوان تغلیظ کننده، پایدارکننده،پیوند دهنده و ژل کننده و غیره استفاده کرد.