گَزَنِه گیاهی علفی و پایا با ساقه‌ای منشعب است. ساقه آن راست و چهارگوش بوده و برگ‌های آن پوشیده از کرک‌های گزنده‌ای است. داوای مجاری ادرار (پروستات)، درمان دستگاه تنفسی، کاتاره معده، ضد قند خون، افزایش دهنده گلبول‌های قرمز خون. صرف نظر از جنبه‌های خوراکی که به صورت پخته همانند اسفناج خورده می‌شود و سرشار از مواد معدنی و مغذی است این گیاه حاوی ماده‌ای به نام سکرتین است که بهترین عامل جهت تحریک و به کار انداختن غدد ترشحی هاضمه در معده، روده، کبد، لوزالمعده و کیسه صفرا است. خاصیت مهم دیگر آن کمک به ساخته شدن گلبول‌های سرخ و در نتیجه تنفس مناسب سلول‌های بدن است.
گزنه ضد اسهال است، به ویژه در اسهال‌های خطرناک که در هنگام شیوع وبا پیدا می‌شود به کار می‌رود. خونروش‌ها (خون روش بینی، سینه و انواع دیگر) و خلط‌های ناراحت‌کننده (در سرماخوردگی و گرفتگی مجاری تنفسی) را آرام می‌کند.مقوی است و به مادران شیرده جهت زیاد شدن شیر کمک می‌کند و عادت ماهانه زنان را تنظیم می‌نماید و یا چنان تأثیری دارد که اگر قاعدگی به طور غیرطبیعی قطع شود، مجدداً آن را برقرار می‌کند. خون را تصفیه کرده و ضد کرم است. استعمال خارجی آن در موارد رماتیسم موفقیت‌آمیز بوده است. قرقره دهان با فراورده دارویی این گیاه یک ماده ضروری جهت ضدعفونی دهان، رفع ورم و جراحات لثه و مداوای آنژین به شمار می‌رود، لوسیون و کمپرس‌های گزنه در مراقبت‌های زیبایی مانند تمیز کردن پوست، از بین بردن آکنه، اگزما و جلوگیری از ریزش موی سر به کار می‌رود.